Τετάρτη 27 Απριλίου 2011

:/

Θα ρθούνε δύσκολες μέρες που θα υποφέρεις
μέρες που δεν θα ξέρεις που να σταθείς
θα ψάχνεις έναν άνθρωπο δικό σου να βρείς
μαζί του δυο κουβέντες να πεις
μα οι πόρτες θα ναι για σένα κλειστές
θα αναρωτιέσαι αν σ ακούει κανεις
και απεγνωσμένα της φυλακής το κλειδί θα ποθείς και θα θες
ως τα χαράματα ξύπνιος θα μένεις θα κλαις
για αυτά που γίναν χθες χωρίς να σκέφτεσαι το αύριο
για φίλους που έχασες για αγάπες που σε πρόδωσαν
για ανθρώπους που σκότωσαν αυτά που έκρυβες μέσα σου
και όσο τους κανεις το χατήρι να τους δείχνεις πως πονάς
θα σπαταλάς χωρίς λόγο την κάθε μέρα σου
άνθρωπος λένε χωρίς γέλιο καμμένο δέντρο
άνθρωπος χωρίς ελπίδα άνθρωπος χωρίς χαρά
δίχως αυτά η ζωή δεν προχωρά
δίχως αυτά για πάντα κολλημένος μες το τίποτα
όπου και αν πας λοιπόν ότι και αν γίνει
μην ξεχνάς με το χαμόγελο στα χείλη να ‘σαι
με αυτό να κοιμάσαι με αυτό να ξυπνάς
μαυτό να πολεμάς αναποδιές του χθες μα και του σήμερα.
Ανθρωπάκο σπας την πλήξη
πετα μακρυά την θλίψη
οι χαρες είναι πολλές που η ζωή σου έχει κρύψει
φορα το χαμόγελο σου
ελευθερώσου από τα δεσμά που στο μυαλό σου
έχεις βάλει όρια παρα πολλά
δώσε στην ζωή σου χρώμα πετα μακρυά το γκρίζο
δώσε έννοια στο χτίζω και όχι φιλε στο γκρεμίζω
να έχεις πιστη στο ελπίζω πάντα στο υπενθυμίζω
ένα βήμα κάλιο από ένα πίσω
δεν νομίζω να νομίζεις πως τα βάσανα τελειώνουν
και όμως όσο μεγαλώνουν τόσο φιλε με πεισμώνουν
και έτσι πάντα θετικά τα βλέπω
όλα θετικά
για κάθε πρόβλημα μου φιλε υπάρχει λύση φυσικά
γιαυτο και εσύ βγες από την πόρτα η ζωή σου σου ανήκει
δεν ανέχεσαι κανένα άνθρωπε θα ήταν φρίκη
τις στιγμές σου όλες ζήσε στη ζωή μας τη μικρή
για όλους ίδια είναι η κατάληξη σε 3 μετρα γη
κρατα γερά και να χεις πάντοτε ασπίδα
στο πρόσωπο σου ένα χαμόγελο ζωγραφισμένο
η ευτυχία είναι μια μικρή κουκίδα μέσα στο άπειρο
του σύμπαν μας
μα μα την βρείς επιμένω να δείξεις θέληση
παρηγοριά στην γνώση έμπνευση
ταξίδεψε μαζί της να γνωρίσεις την εξαίρεση
ο δρόμος θα ναι ατέλειωτος και δίχως γυρισμό
και όσο κοντά εκεί θα μένεις θα βρίσκεις το μυστικό
και η μαγεία του θα σου ανοίξει τα φτερά
του άνθους σου οι ρίζες θα λιαστούν από χαρά
και τότε και εσύ να δείξεις άνθρωπος τι θα πει να σαι
να χαρίσεις το χαμόγελο σου και να μην φοβάσαι
όπου και αν πας λοιπόν ότι και αν γίνει
μην ξεχνάς με το χαμόγελο στα χείλη να σαι
με αυτό να κοιμάσαι με αυτό να ξυπνάς
μαυτό να πολεμάς αναποδιές του χθες μα και του σήμερα.
Μονάχα οι άνθρωποι που φεύγουν για πάντα δεν γυρίζουν ποτε πίσω και όλα τα αλλα διορθώνονται
τα πάντα ενώνονται και τέμνονται τα πάντα φεύγουν και έρχονται
τα πάντα μες στον ίδιο κύκλο ζούνε
τα πάντα αλλάζουνε τα δάκρυα δεν αρκούνε
τα ματια δεν τα βλέπουν και τα αφτιά μας δεν τα ακούνε
οι εφιάλτες λένε ζούνε μέσα σε όνειρα θλιμμένων
ανθρώπων μισοπεθαμένων ήδη από την γεννα τους
πολλοί περάσαμε στιγμές κακές αποτυχίες και θλίψεις
που δεν θα θελες να τις ζήσεις
όλοι κλάψαμε όλοι πονέσαμε
δεν είσαι ο μονος δεν σταματάει για πάντα εκεί
όμως ο δρόμος είναι
το μονοπάτι μακρύ
γιαυτο κάθε στιγμή
να περιμένεις τα πάντα και να σαι έτοιμος
ένα τηλέφωνο η δυο κουβέντες μπορεί
να σου αλλάξουνε για πάντα την ζωή σου
όπου και αν πας λοιπόν ότι και αν γίνει
μην ξεχνάς με το χαμόγελο στα χείλη να σαι
με αυτό να κοιμάσαι με αυτό να ξυπνάς
μαυτό να πολεμάς αναποδιές του χθες μα και του σήμερα.
Λοιπόν αυτό το κομμάτι το αφιερώνω στην καύτερη μου φίλη την Μαριλία..όλα τα λόγια που υπάρχουν στο κομμάτι στα αφιερώνω..Σ'αγαπάω:/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου